استاتوس های عاشقانه اسفند ماه 92

استاتوس های عاشقانه اسفند ماه 92

نه خودش موند نه خاطره هاش …
تنها چیزی که مونده جای خالیشه !
.
.
آرام می آیم همانجای همیشگی ، سر همان ساعت همیشگی با همان شوق که می شناسیَش با خودم حرف می زنم ، برای خودم خاطره تعریف می کنم و بی صدا مثل همیشه می روم بی آنکه تو آمده باشی !
.
.
حکایت عجیبی دارد این “اشک”
کافیست حروفش را به هم بریزی تا برسی به “کاش” !
.
.
روزی خواهد آمد که دردم را بفهمی
روزی که دیگر هیچ دردی را نمی فهمم !
.
.
تنها “غم زندگیم” بدون تو زندگی کردن بود …
حالا دیگر غمی ندارم ، آماده ام برای مرگ !
فرستنده : عباس.ص
.
.
بگو که خواب می بینم بی تو  نفس کشیدن را …
.
.
این چشم های بی تو را به کجای این شهر بدوزم که هنوز نرفته باشی !
.
.
بی تو زیستن چیزی جز مرور مردن نیست !
.
.
امروز به آنهایی می اندیشم که روی شانه هایم گریه کردند و نوبت من که شد ، دیگر نبودند …
فرستنده : سهیل

.
.
اسمت را موج میبرد ، خودت را کشتی ، موهایت را باد و یادت را دفتر گم شده ام …
اسمم را سنگی نگه میدارد ، خودم را گوری و یادم را … مهم نیست !
.
.
موهای سپید ، خاطرات انگشتان توست که از یاد گیسوانم نرفته ست !
.
.
میان این همه که هستند ، همیشه چرا دلم بهانه گیر توست که نیستی هرگز ؟
.
.
شبیه کسی که از یک آدرس تنها پلاکش را می داند ، در ازدحام آدمها و خیابانها دنبال دستهایت می گردم !
فرستنده : سهیل
.
.
فکرت از سرم افتاد ، به همین راحتی
نه آسمان به زمین آمد و نه دنیا تیره و تار شد
ساده تر از آنچه فکرش را می کردم از سرم افتادی ؛ افتادی درست وسط چشمانم و با هر قطره ی اشکم فرو می ریزی و عاقبت تمام می شوی !
تمام می شوی و تمام می شوم …
.
.
چه جمله ی غریبی است “فراموشت می کنم” ، وقتی تا آخر عمرت با یاد او زندگی می کنی !
.
.
جواب یه حرفایی فقط یه نفس عمیقه …
الان چند وقته همه فکر می کنن مشکل قلبی دارم !
.
.
چه رسم بدیست در عاشقی
فرهاد به خاطر عشقش کوه کند ولی من به خاطر عشقم باید دل بکنم !
فرستنده : عباس.ص
.
.
از یه جایی به بعد توی هیجان انگیز ترین لحظه ها هم فقط نگاه می کنی !
.
.
روزهایی که تو رو کم دارم ، ابرها بیشترند !
.
.
هرچه احساس داشتم ، نرسیده به مقصد ، بینِ فاصله ها مُرد !
.
.
مثل برف که لکنت زمستان این سالهاست ، من انگار لکنت فصلِ بودنم !
فرستنده : سهیل
.
.
سکوت توی گوشی تلفن سنگینترین سکوتهاست
نه از دستها کاری ساخته است نه از چشمها …
.
.
یک برو بر زبانم آمد به خاطر تو
و هزار هزار “بمان” که در دلم ماند که ماند که ماند …