بغض هایت را برای خودت نگهدار ، گاهی ” سبک ” نشوی ” سنگین ” تری . . .
زیر بارانم ، بی چتر !
تنها بینی سرخم لو میدهد مرا ؛ که باریده ام همراه ابرها . . .
اما تابلوی قشنگی شده ایم : من و جاده و بارن . . . !
ای اشک دوباره در دلم درد شدی / تا دیده ی من رسیدی و سرد شدی
از کودکی ام هر آنزمان خواستمت / گفتند دگر گریه نکن مرد شدی