متن و مسیج فاز عشقی آبان 93
جملات زیبا
آخـــرین بـــاری
که صـــدای قـــدم هایت را دوست نداشتم
وقـــتی بود که مـــیرفتـــی !!!
مـــشـــترک مـــورد نــــــظر!!
.
.
خــــــیـــلــــی ” نــــــامردی”!!!!
مـــن و تو “مــــــــــا ” شده ایم
نمی دانستم که “مــــــا “یـــمان آوازی می شود
برای گــــــاوی که در طـــویله ی دلـــت مخـــفی کرده بودی
بــــــــــــاورم نــــــمـــیــــشـــه …
چی از دل مــــن،غیر مهربونی دیدی ..
چی شد که حالا،یه گل غریبه چیدی ..
بعد اون حـــرفـای زیبات ..
جـــــدایـت بــرام عجیبه ..
غـــصه هات برای من بود ..
شــــــادیت اما با …….
تـــو ســـوزندی خاطـــراتی که تـموم زنـدیگم بود ………
کـــنارمی به من
نگـــاه نمیکـــینی…….
ایـــنو فقط ی عـــده درک میکـــنن …
چشمهـــایم را بستــــم
تا پنــهـــان شدنـــت را نبینــــم
۱ , ۲, ۳ … ۱۰
هــــزاران ۱۰ ……
و تـــــو
هنــــوز نگــــفتی بیــــــا . .
دلــم یــک رمــان می خــواهد…
اولــش “مـــن” و “تـــــو” بـاشیــم…
آخــرش “مـــــا”…
شـــنیده بود که لـــذتی در “گـــذشت” هست …!
از من گـــذشت و رفـــت …
لعـــنت به این واژه ها که مثل هم خـــوانده مـــیشوند
از آن شـــب که مـــیان اس ام اس هـــایمان خوابـــت برد ، سال ها مـــی گذرد …
من هـــنوز منتـــظرم از خـــواب بیدار شوی ..
بـــرای اثبات مردانـــگیت بـــجای افـــتادن روی دخـــتر مـَــردم ،
روی پـــای خودت بایـــست…!!!
در عـــمق چـــشمانـــش کس دیـــگری پیدا بود.
دیگر عـــطر نـــفس هایش بوی عشـــقمان را نمـــیداد…
برای بی اعتـــنایی هایش دلیـــل های کودکانـــه می آورد:
((خـــوابم مـــیاد… خســـته هستم…))
من زود باور هـــم باور میـــکردم چون با تمام وجـــود باورش داشتم:
((اســـتراحت کن گـــل من… مزاحـــم نمیـــشم…))
رفت که اســـتراحت کـــند…
ولی رفـــت که رفـــت که رفـــت….
به هر حال من هم بد نگـــفتم ، خـــوب بخـــوابی گل من واسه هــــــمیشه
نـــفس تـــازه کن ،،
بـــوسه ی بـــعدى ،،
نـــفس گیرتر خـــواهد بود ،،
از مـــا گـــفتن
وابـــستگی غدغن !
همـــراهی مجاز !
دلبستگی با احـــتیاط !!!
رابـــطه هاى امـــروزى :
مى تونیـــد به همـــدیگه دســـت بزنید ،
ولى نمـــى تـــونید به گوشـــى هاى همـــدیگه دســـت بزنید …
هـــــــــی فـــلانـــی ….
هـــشدار داده بودم هـــوس گـــاز زدنم به سرت نزند
بخشـــشی در کار نـــیست
تو از بهـــشت وجودم برای همیشه رانده شـــدی… !
گـــناه … نه !
چـــاره ای نـــبود …!
طـــعم ســـیب مـــیداد … لبـــانت !
طـــاق زدم … بهـــشت را با آغـــوشت
هـر شـب از پُــــشـت صـفـحـه ی کـوچـک مـوبـایـل
در آغـوشــــم مـی گـیـــــری
و نـمـیـدانـی کـه چـه” آرامـشـی” سـت
هـمـیـــن آغــــوش خـیــــالـی !!!”"
زنـــدگی سرگـــذشت درگـــذشت آرزوهــــــاست . . .